Словы для глухіх

Я зачыніўся ў вежы са слановай косці і мару.

Што б сталася з Балгарыяй, калі б мы памянялі знак.

Памянялі б мінус на плюс.

Бо ён насамрэч выключна здатны.

У Нью-Ёрку балгарын глядзіць на аўтамат, які разменьвае банкноты, роўна дзве хвіліны, а на трэцяй ён ужо намазвае даляр клеем, апускае яго ў аўтамат – і той выдае недзе дваццаць ці трыццаць тысяч даляраў.

Колькі ёсць.

Нейкі там скандынаў будзе цэлы дзень стаяць перад гэтым аўтаматам, і цэлы месяц можа стаяць, і ніколі яму не прыйдзе да галавы намазаць банкноту клеем.

Скандынаў выкарыстоўвае рэчы паводле іх прызначэння.

Калі аўтамат для размену банкнотаў – ён разменьвае ў ім банкноты.

Калі, каб вымыць бялізну, трэба апусціць у пральную машыну манету, скандынаў апускае манету.

Балгарын яшчэ з вечара падрыхтаваў у лядоўні кавалачкі лёду, якія вагой і памерам не адрозніваюцца ад манет, і раніцай з’яўляецца перад пральнай машынай у поўнай боегатоўнасці.

Ён апускае ледзяныя кружкі замест манеты, пера, затым вытрасае бялізну з машыны і ідзе да наступнай.

Проста і геніяльна.

Нават не трэба прабіваць стацінку і прывязваць яе на нітку.

Не застаецца ніякіх слядоў і ніхто не можа зразумець, што здарылася.

Бо ледзяныя кружкі тым часам растаюць.

I гэта адбываецца на чужыне, дзе балгары ўсё ж такі рэдкасць.

Ці вы можаце ўявіць сабе краіну, заселеную выключна балгарамі? Такую, як, напрыклад, Балгарыя.

Кім бы мы маглі быць з такімі здольнасцямі.

Якія там Злучаныя Штаты, якія там Японіі, якія там Германіі!..

Яны б былі нашымі калоніямі.

Сыравінавымі прыдаткамі.

Памідорнымі рэспублікамі. Мы б прымалі адтуль эмігрантаў, а туды пасылалі б дэпутатаў, каб вучыць іх дэмакратыі, мыцца і паважаць правы неграў.

I адпраўлялі б ім балгарскую кукурузу.

Вось кім мы маглі б быць, калі б геній балгарына быў накіраваны ў правільным кірунку.

Але мы лічым за лепшае скрасці ікру ў рыбы, якая плавае, замест таго, каб сесці і зрабіць стаў.

Гэта ўжо духоўнасць.

Менавіта дзякуючы гэтай духоўнасці мы не можам, як нармальныя людзі, сесці і стварыць дзяржаву.

Шукаем, дзе ўжо нешта зроблена, каб прыйсці туды і, калі магчыма, усё сапсаваць.

Ці забыцца на тое, што мы балгары.

А вы ўяўляеце сабе, што было б, калі б мы памянялі знак!..

Пераклала Ірына Пінхасік